jom pi kangkang

Di pagi yang hening pada hari jumaat bersamaan 7 May 2010, dua hari sebelum sambutan hari Ibu yang jatuh pada hari ahad bersamaan 9 May 2010.. "Zi, nak ikut aku dak?" tanya aku kat Zi, atau nama dalam kad pengenalan beliau ialah Zianab Zain. "Hang nak pi mana?" tanya Zi kat aku. 


Aku membalas, "Jom kita pi kangkang". "Hahhhh??????? Hang nak pi mana?" nada suara Zi berubah. Mungkin ikut pitching lagu Madah Berhelah, lagu pujaan artis kesayangan beliau, Ziana Zain. 


"Tak dengaq ka, aku ajak hang pi kangkang". Serius masalah pekak budak ni dah mencapai tahap 360 darjah. Kesiannn... muda-muda lagi dah jadi pekak. Harap muka je cun. "Pala hotak hang. Aku tak kelapaq nak pi. Gila ka hang. Harap mengaji ja tinggi, masuk U konon, pastu buat keja tak tahwan hala camni. Malu weh, malu. Hang tak kesian kat mak ayah hang ka???? Insaf weh, insaffff.." Zianab sangat hangin. 


Rasa macam dia nak tomoi je muka aku time tu. "Meon betoi hang ni. Aku ajak hang pi kangkang ja, yang hang nak naik angin puting beliyung ni pasai pa. Nanti aku belanja hang kat kangkang nanti". Saja aku nak lembutkan balik rasa hangin kus-kus yang melanda Zi. "Belanja?? Kangkang ni menatang pa weh?????" 


Dengan muka penuh cuak dia tanya aku. Mungkin sedikit konpius dengan perkataan belanja yang aku cakap tadi. Ataupun mungkin sebab dia ni pantang orang sebut perkataan belanja. Dasar orang suka benda priiiii.... "Ni haaa kangkanggggg.." .... .... .... ....





"Bodoh lah hang ni....!!!" Jerit Zi kuat-kuat sampai menggeletaq anak telinga aku.. Pastu dengan slumber je dia gelak-gelak sambil cakap, "Ok, jom kita pi kangkanggggg..." Sekian..

4 Comments

Dipersilakan komen disini.

Post a Comment

Dipersilakan komen disini.

Previous Post Next Post