NOTHING TO DISPLAY

ada seorang budak yang memang aku kenal sangat sejak dia lahir sampai dia sebesar anak gajah sekarang, dan sudah berlaki pun. beliau masa sekolah rendah dulu, ada rahsia yang tidak diceritakan kepada ramai orang kerana bakal digelakkan dan dikutuk secara marathon. maka, baiknya jugak dia berdiam diri. sebab orang kata, banyak cakap, banyak salah. bila dah banyak salah, akan banyak dosa. jadi, maka tidak syak lagi kenapa dia ambik langkah untuk berdiam diri.

di sebabkan blog ni adalah diari masa depan yang mahu beliau kongsikan bersama anak dan cucu-cucu beliau, maka beliau pun mengambil keputusan yang paling bijak untuk berkongsi cerita sengal ini bersama kawan-kawan dan anak cucu beliau nanti. mujur lah, ramai antara kawan-kawan yang baca blog beliau bukan beliau kenal pun. tengok je kat kotak komen tu kemahen macam kenal rapat, padahal harrrommm tak kenal.

suatu masa dulu, di sekolah rendah jenis bukan kebangsaan cina mahupun tamil, ada seorang kanak-kanak kecil darjah berapa tak ingat, beliau memang sengal sengalan.

sebelum tu, adakah kawan-kawan tau apa itu singgam? singgam ni adalah adik beradik sebapa dan seibu kepada chewing gum. di sebabkan kebijaksaan orang-orang kampung kanak-kanak tersebut, maka menatang kunyah-kunyah itu hanya dipanggil singgam.
 
berbalik kepada cerita kanak-kanak tadi, beliau memang pandai membuat letupan menggunakan singgam yang dimakan. biasanya, singgam tersebut dibeli di kedai Pak Lang Haron yang masih beroperasi sehingga sekarang. singgam yang dibeli biasanya menghabiskan kesemua duit sekolah petang beliau, iaitu sebanyak lima kupang.

letupan atau bola menggunakan singgam bukan mudah untuk membuatnya. hanya orang yang pakar sahaja mampu membuatnya dan mampu menunjuk-nunjuk kepada kawan-kawan yang tidak tahu membuatnya. tidak semua orang boleh membuat bola menggunakan singgam, ternyata kanak-kanak itu sangat bijak sejak azali lagi.

untuk kesekian kalinya, kanak-kanak tersebut merasa jemu dan bosan dengan fungsi menatang singgam itu, asyik asyik buat bola dan 'show off' kepada kawan-kawan. maka hari tu terjadilah idea bangang lagi mangkuk kanak-kanak itu.......


..............................................


dirumah, kanak-kanak itu dimarahi oleh emaknya. puas emak beliau berletiyaq sambil menyapu sejenis minyak di leher kanak-kanak riang itu.


"orang, singgam tu orang makan ja, bukan buat rantai boh di tengkuk. ni tak pasai-pasai kena baju sekolah, kena rambut".


grrrrr... mak, diam-diam sudehhhhhh...